“น้ำมันนวดสมุนไพร ตราโพธิ์หยก/หว้อฝอ แบบสเปรย์” ตัวช่วยคลายปวดตัวเด็ดของคนไทย น้ำมันนวดสมุนไพรสีเขียวขวดนี้ หลายคนเรียกสั้น ๆ ว่า “โพธิ์หยก” หรือ “หว้อฝอ” เป็นของคลาสสิกที่บ้านไทยแทบทุกหลังต้องมีติดไว้ เป็นยาสามัญประจำบ้านตัวจริง (เลขทะเบียนยา G229/59) ตอนนี้มาในรูปแบบสเปรย์ฉีดง่าย ขวดเล็ก ๆ ขวดละ 50 มล. แพ็ค 3 ขวด พกไปไหนก็สะดวก ไม่ต้องเทให้เลอะมือ แค่ฉีดปุ๊บ ซึมปั๊บ ไม่เหนียวเหนอะหนะ กลิ่นหอมสมุนไพรแบบไทย ๆ ผ่อนคลายดี แถมไม่แสบร้อนแรงเกินไป ใช้ได้ทั้งเด็กและผู้ใหญ่
ผลิตจากโรงงานที่ได้มาตรฐาน สกัดสมุนไพรเข้มข้นแบบสูตรดั้งเดิมของตราโพธิ์หยกที่อยู่คู่คนไทยมานานหลายสิบปี ขวดเป็นพลาสติกแข็งแรง หัวสเปรย์กดง่าย ละอองฟุ้งสม่ำเสมอ ไม่ต้องใช้สำลีหรือมือถูให้เมื่อย เปิดฝาแล้วกลิ่นหอมลอยมาเลย เนื้อน้ำมันสีเขียวใส ซึมไวมากภายใน 1-2 นาที ไม่ทิ้งคราบเหนียวไว้บนผิวหรือเสื้อผ้า เหมาะกับคนที่ไม่ชอบน้ำมันนวดแบบเดิมที่ต้องนวดนาน ๆ
ความพิเศษของ น้ำมันนวดสมุนไพร ตราโพธิ์หยก/หว้อฝอ
👉 บรรเทาอาการปวดเมื่อยกล้ามเนื้อ เคล็ด ขัดยอก เท้าแพลง
ฉีดตรงจุดที่ปวดแล้วนวดเบา ๆ สักพัก ความตึง ๆ จะค่อย ๆ คลายตัว เหมาะกับคนนั่งทำงานนาน ๆ หรือยกของหนัก
👉 ลดอาการฟกช้ำบวมตามผิวหนัง
หลังโดนกระแทกหรือล้ม ฉีดทิ้งไว้เลย ช่วยให้ยุบไวขึ้น ไม่ต้องประคบเย็นนาน ๆ
👉 แก้เหน็บชา แขนขาขวา ๆ และลดการอักเสบของกล้ามเนื้อ
คนที่นั่งแอร์นาน ๆ หรือนอนทับแขนบ่อย ๆ ฉีดแล้วนวดวน ๆ อาการชาจะค่อย ๆ หาย
👉 บรรเทาอาการปวดเส้นตึง ปวดสะโพกลงขา กระดูกทับเส้น
คนปวดร้าวลงขา หรือนั่งแล้วปวดก้นกบ ฉีดบริเวณบั้นเอวแล้วนวดเบา ๆ ช่วยให้เดินสบายขึ้น
👉 แก้พิษแมลงสัตว์กัดต่อย
โดนยุง ตะขาบ มด ผึ้งต่อย ฉีดทันทีช่วยลดบวมแดงและอาการคันได้เร็วมาก
👉ใช้ผ่อนคลายกล้ามเนื้อทั่วไป
นวดไหล่ นวดขา นวดหลังก่อนนอน ช่วยให้หลับสบายขึ้น
จุดเด่นของ น้ำมันนวดสมุนไพร ตราโพธิ์หยก/หว้อฝอ
✔ รูปแบบสเปรย์ 100% ไม่ต้องใช้มือสัมผัสน้ำมันเลย สะอาด ไม่เลอะมือ ไม่ต้องล้างมือหลังใช้
✔ ขวดเล็กพกพาง่าย ใส่กระเป๋ากางเกง กระเป๋าสะพาย หรือลิ้นชักโต๊ะทำงานได้สบาย หมดปัญหาลืมเอาน้ำมันนวดติดตัว
✔ ละอองฟุ้งละเอียด กระจายทั่วบริเวณที่ฉีด ไม่ต้องกลัวเปื้อนเสื้อผ้าเหมือนแบบเท
✔ กลิ่นหอมสมุนไพรแบบไม่ฉุน ไม่แสบจมูก อยู่ในห้องแอร์ยังหอมนาน ไม่รบกวนคนข้าง ๆ
✔ ซึมไวสุด ๆ ภายใน 1 นาที แห้งสนิท ไม่ทิ้งความเหนียวเหมือนน้ำมันนวดแบบขวดเดิม ๆ
✔ ซื้อ 1 แพ็คได้ถึง 3 ขวด ใช้ได้นาน คุ้มมาก แบ่งให้พ่อแม่ หรือพกไว้ที่ทำงาน ที่รถ ที่บ้านก็ได้
น้ำมันนวดสมุนไพรโพธิ์หยก/หว้อฝอ แบบสเปรย์ คือตัวอัปเกรดจากขวดเดิมที่ทุกบ้านเคยใช้ ให้ความสะดวกขึ้น 10 เท่า แต่ยังคงความเข้มข้นและกลิ่นหอมแบบไทยแท้ไว้ครบ ถ้ามีไว้ติดบ้านหรือติดตัวสักแพ็ค วันไหนปวดเมื่อย เคล็ด ขัดยอก หรือโดนแมลงกัด ก็แค่หยิบมาฉีดเบา ๆ ชีวิตง่ายขึ้นเยอะเลย
🙂 น้ำมันนวดสมุนไพร ตราโพธิ์หยก/หว้อฝอ แบบสเปรย์ หยุดปวดเมื่อยทันที ด้วย “โพธิ์หยกสเปรย์” ขวดเขียวในตำนานที่อัปเกรดมาเกิดใหม่
ปวดเมื่อยวันนี้ ไม่ต้องทนอีกต่อไปแล้ว
นั่งรถติด 2 ชม. ลงมาแล้วขาแข็ง ปวดสะโพกจี๊ด ๆ หรือยกของหนักนิดเดียว ไหล่ตึงเหมือนมีก้อนหิน ถ้าเคยมีอาการแบบนี้ แล้วยังต้องควานหาน้ำมันนวดขวดเก่า ๆ เทลงฝ่ามือ ลื่น ๆ เหนียว ๆ ล้างก็ไม่ออก แถมเลอะเสื้ออีก ชีวิตมันจะง่ายกว่านี้ได้อีกเยอะ
ตอนนี้ “โพธิ์หยก/หว้อฝอ” ขวดเขียวในตำนานที่แม่ยายทุกคนไว้ใจ เปลี่ยนมาเป็นสเปรย์ฉีดแล้วจริง ๆ
หยิบขึ้นมาฉีดแค่ 2-3 ที กลิ่นหอมสมุนไพรโชยมาเบา ๆ ซึมไวใน 30 วินาที ไม่ต้องนวดแรง ไม่เลอะมือ แค่แป๊บเดียวก็เดินฉลุย ไหล่คลาย สะโพกหายตึงทันที
แพ็ค 3 ขวดเล็ก พกใส่กระเป๋ากางเกงได้เลย วางไว้ที่รถ 1 ขวด ที่ทำงาน 1 ขวด ที่บ้าน 1 ขวด หมดปัญหาลืมแล้วต้องทนปวดทั้งวัน
ใครอยากเลิกทนปวดเมื่อยแบบเดิม ๆ แล้วเปลี่ยนมาใช้ชีวิตแบบ “ฉีดปุ๊บ หายปั๊บ”
อย่ารอให้ปวดหนักกว่านี้ หยิบโพธิ์หยกสเปรย์ติดตัวไว้เลย รับรองว่าวันนี้ฉีดแล้วจะถามตัวเองว่า
“ทำไมถึงไม่ซื้อตั้งนานแล้วเนี่ย”
คลิกสั่งเลย 3 ขวดจิ๋ว แต่ช่วยชีวิตได้ทั้งวัน
นิยาย สเปรย์ขวดสุดท้าย
บ่ายวันศุกร์ที่ร้อนอบอ้าวจนยางมะตอยเริ่มละลาย ผมยืนอยู่หน้าประตูร้านขายยาเก่า ๆ แถวตลาดบางลำพู มือข้างหนึ่งกำถุงผ้าที่เต็มไปด้วยใบสั่งยาของแม่ อีกข้างล้วงกระเป๋ากางเกงหาเงินทอน เหงื่อไหลเป็นทางลงหลังคอ ผมแค่ต้องการซื้อน้ำมันนวดขวดเขียวให้แม่ตามที่สั่งมา แล้วรีบกลับบ้านไปนอนเปิดแอร์ให้ตายกันไปข้างหนึ่ง
“โพธิ์หยกแบบสเปรย์มีมั้ยครับ” ผมถามป้าขายยาที่นั่งพัดตัวอยู่หลังเคาน์เตอร์
ป้าส่ายหน้า “หมดตั้งแต่เช้าแล้วล่ะลูก วันนี้คนซื้อกันเยอะ”
ผมถอนหายใจยาว ภาพแม่นั่งเกร็งหลังอยู่บนเก้าอี้หวายที่บ้านลอยขึ้นมาทันที ปวดสะโพกเรื้อรังมานานเป็นเดือน ผมเลยตัดสินใจเดินวนไปร้านข้าง ๆ อีกสามร้าน ผลลัพธ์เหมือนกันหมด “หมดค่ะ” “หมดตั้งแต่เมื่อวาน” “คนกว้านซื้อไปหมดเลย”
ผมยืนตากแดดอยู่นานจนเริ่มหมดหวัง จนกระทั่งสายตาไปสะดุดเข้ากับเด็กผู้ชายตัวเล็ก ๆ อายุราวสิบขวบ ยืนถือแพ็คสามขวดสีเขียวมรกตอยู่หน้าร้านขายของชำเก่า ๆ ผมรีบเดินเข้าไปถามทันที
“หนู ขายมั้ย โพธิ์หยกสเปรย์”
เด็กชายมองหน้าผมด้วยตาคู่โต “พี่จะซื้อจริงเหรอ”
“จริงสิ พี่ให้สองเท่าเลย”
เขายิ้มกว้างจนเห็นฟันครบสามสิบสองซี่ “ได้เลยครับ แต่พี่ต้องช่วยผมหน่อย”
“ช่วยอะไร”
“ช่วยยกของให้ยายข้างในหน่อย ยายบอกว่าถ้าขายขวดสุดท้ายได้ จะให้ผมได้กินไอติมสองลูก”
ผมหัวเราะในใจ เด็กน้อยคงอยากกินไอติมมากกว่าขายของ ผมเลยเดินตามเข้าไปในร้าน กลิ่นยาสมุนไพรเก่า ๆ โชยฟุ้งเต็มปอด ตรงมุมร้านมีคุณยายตัวเล็ก ๆ นั่งอยู่บนเก้าอี้ไม้ หลังโค้งงอจนเกือบเป็นวงกลม ข้าง ๆ มีลังกระดาษใบใหญ่เต็มไปด้วยขวดโพธิ์หยกสเปรย์นับร้อยขวด
ผมอึ้งไปสามวิ เด็กชายหัวเราะร่วน “หลอกพี่เล่นครับ ที่จริงไม่หมดหรอก ยายมีเป็นร้อยเลย”
ผมหันไปมองยาย ยายยิ้มตาหยี “เด็กมันชอบแกล้งคนซื้อแหละลูก ยายสต็อกไว้เยอะ เพราะรู้ว่าเดี๋ยวคนจะมาเหมาอีก”
ผมถอนหายใจโล่งอก ซื้อไปสามแพ็คเลยทีเดียว หนึ่งให้แม่ หนึ่งให้เพื่อนที่ออฟฟิศ อีกหนึ่งเก็บไว้สำรอง
เย็นวันนั้น ผมเอารถไปรับแม่ที่บ้านเพื่อไปกินข้าวด้วยกัน แม่ขึ้นรถมาแล้วบ่นทันที “ปวดสะโพกอีกแล้วลูก วันนี้เดินตลาดแทบไม่ไหว” ผมยิ้ม ๆ หยิบขวดสเปรย์ที่เพิ่งซื้อมาจากกระเป๋าเสื้อ “ลองตัวนี้ดูแม่” แม่มองขวดแล้วขมวดคิ้ว “ขวดแบบนี้มันใช้ยังไง”
ผมบิดฝา ฉีดเบา ๆ ที่บั้นเอวแม่สองสามที กลิ่นหอมสมุนไพรโชยขึ้นมา เนื้อน้ำมันซึมไวจนแม่ตกใจ “เออ… ไม่เหนียวเลยนะลูก” ไม่ถึงนาที แม่บอกว่าเมื่อย ๆ ลดลงจริง ๆ หน้าตาแม่ผ่อนคลายจนผมยิ้มตาม
ระหว่างทางกลับบ้าน ผมเล่าเรื่องเด็กแกล้งที่ร้านให้แม่ฟัง แม่หัวเราะจนน้ำตาไหล “สมกับเป็นโพธิ์หยกแท้เลย หลอกให้คนซื้อเยอะ ๆ” ผมขำตาม แต่ใจหนึ่งก็รู้สึกขอบคุณเด็กคนนั้นจริง ๆ ถ้าเขาไม่แกล้ง ผมคงเดินกลับบ้านมือเปล่า แม่คงต้องทนปวดทั้งคืน
คืนนั้น ผมเข้านอนด้วยความรู้สึกดี ๆ นอนหลับสนิทจนตีสาม ตื่นขึ้นมาเพราะโทรศัพท์ดังระงม เป็นเบอร์แม่ ผมตกใจรับสายทันที
“ลูก… แม่เดินได้แล้ว” เสียงแม่สั่นเครือ “แม่ลุกไปเข้าห้องน้ำเมื่อกี้ เดินปกติเลย ไม่มีปวดจี๊ด ๆ แบบทุกวันมานานมาก”
ผมเงียบไปครู่หนึ่ง น้ำตาซึมโดยไม่รู้ตัว “ดีแล้วครับแม่”
“ลูก… ขอบคุณที่ซื้อขวดนั้นมาให้แม่นะ แม่คิดว่าแม่คงต้องทนปวดไปตลอดชีวิตแล้ว”
ผมวางสายแล้วนั่งนิ่งอยู่บนเตียง ความรู้สึกแปลก ๆ วิ่งพล่านไปทั่วร่าง ผมจำได้ว่าแม่ปวดสะโพกมานานเกินสิบปี หมอบอกว่าเป็นหมอนรองกระดูกขยับ ต้องผ่าตัดอย่างเดียว แต่คืนนี้แม่เดินได้ปกติ เพียงเพราะสเปรย์ขวดละห้าสิบบาทสามขวดร้อยห้าสิบ
เช้าวันต่อมา ผมรีบขับรถกลับไปที่ร้านขายของชำนั้นทันที ร้านยังไม่เปิด ผมยืนรอหน้าประตูจนยายเดินออกมาพร้อมไม้เท้า เดินตัวตรง ไม่โค้งงอเหมือนเมื่อวาน ผมตะลึงจนพูดไม่ออก ยายยิ้มกว้าง “มาซื้ออีกเหรอลูก”
ผมสั่นหน้าอย่างงง ๆ “ยาย… เมื่อวานยายเดินไม่ได้นิ”
ยายหัวเราะเบา ๆ “ยายแกล้งเหมือนหลานชายแหละลูก ยายเคยปวดหลังหนักมาก แพทย์บอกต้องผ่า แต่ใช้โพธิ์หยกสเปรย์ตัวนี้ทุกวัน ตอนนี้เดินเหินปกติมาเกือบปีแล้ว เลยอยากให้คนอื่นได้ลองบ้าง เลยแกล้งทำเป็นปวดให้คนสงสาร แล้วมาซื้อ”
ผมยืนอึ้งอยู่นาน ยายยกมือขึ้นแตะไหล่ผม “ขอบคุณที่เชื่อเด็กคนนั้นนะลูก ถ้าไม่เชื่อ คงไม่มีใครได้ใช้ของดีแบบนี้” แล้วยายก็เดินเปิดร้านอย่างคล่องแคล่ว ทิ้งผมยืนตะลึงอยู่หน้าร้านอยู่นาน
ผมซื้อเพิ่มไปอีกสิบแพ็ค แจกเพื่อน แจกญาติ แจกคนที่เคยบอกว่าปวดเมื่อยเรื้อรัง บางคนโทรมาบอกว่าเดินดีขึ้น บางคนบอกว่านอนหลับทั้งคืนโดยไม่ต้องตื่นมาปวด บางคนถึงกับร้องไห้โทรมาขอบคุณ
ผมกลับไปที่ร้านอีกครั้งในสัปดาห์ถัดมา คราวนี้ไม่มีเด็กชาย ไม่มีลังขวดนับร้อย มีแค่ป้ายกระดาษเขียนด้วยลายมือสั่นเทาแปะไว้หน้าร้าน
“ร้านปิดตัวแล้ว ขอบคุณทุกคนที่เชื่อในโพธิ์หยกสเปรย์
ยายกับหลานไปเที่ยวทั่วไทยแล้ว
เพราะตอนนี้ยายเดินได้แล้วจริง ๆ”
ผมยิ้มทั้งน้ำตา มองขวดสุดท้ายในมือที่ยังไม่ได้เปิดใช้ กลิ่นหอมสมุนไพรจาง ๆ ลอยออกมาเบา ๆ ผมยกขวดขึ้นจุมพิตเบา ๆ ที่ฉลาก แล้วพึมพำกับตัวเอง
“ขอบคุณที่หลอกกันนะ… เพราะการหลอกครั้งนั้น ทำให้คนหลายคนเดินต่อได้อีกครั้ง”
และนั่นคือเรื่องราวของสเปรย์ขวดสุดท้าย ที่ไม่เคยมีคำว่า “สุดท้าย” จริง ๆ เลยสักครั้งเดียว
